Cudze chwalicie...

....swego nie znacie,stara prawda.


W sobotę byłam na wycieczce w Cieszynie.Cudne ,urokliwe miasteczko,tętniące życiem.Najbardziej popularnym drzewem jest tam magnolia.10 najpiękniejszych tworzy magnoliowy szlak.Różne odmiany magnolii w pełnym rozkwicie.Trudno oderwać oczy.

Zdązyłam w ostatniej chwili,bo już powoli zaczynają przekwitać.

Mało kto wie,że tak blisko znajduje sie mała cieszyńska Wenecja.Mieszkańcy wchodzą do domów po kładkach.Zresztą w wiekszości domy te zostały zaanektowane przez artystów,oraz restauratorów,więc można coś zjeść oglądając przy okazji dzieła młodych twórców.

I takie ciekawostki też można zobaczyć,oczywiście mając oczy szeroko otwarte.

Ciekawe,czy listy nadal tu docierają,i przed czym ma chronić ta kłódka?
A takie widoczki przenoszą w dawne czasy,echhhhhhhhhhhhhh.

A na koniec dnia pyszne lody polane ciepłym sosem malinowym.Czyli coś dla ducha i dla ciała,mniam.

W moim ogródku zakwitły tulipany.Niestety bardzo się komuś spodobały.I powędrowały z nowym posiadaczem(bo słowo właściciel nijak tu nie pasuje)w siną dal.Więc te,które pozostały mogę zaprezentować w wazonie.W nim trochę pobędą i nacieszą oczy.

Ciasteczka powędrowały do następnej hafciarki,a ja zabieram się za motylka i czekam na pierwszy czereśniowy obrazek.To będzie moja inicjacja haftu na lnie.Czuję delikatną ekscytację.

No i muszę powiedzieć,że strasznie się namęczyłam z tym postem.Nowy blogger wymaga rozszyfrowania.
Pozdrawiam serdecznie i życzę udanego wypoczynku.